Berkay Işık

2010'da başlayan bir yolculuktu Neşe ve Berkay'ın yolculuğu. Yaş o zaman 17 olmasına rağmen bu ilişkinin kalitesi bizi memnun ediyordu ve 10 sene sonra geldiğimiz noktada pandemi şartları da olmasına rağmen son adımı atıyoruz. Ev önemliydi, ev işini çok doğru zamanda çok zor şartlarda hallettik. Geçen sürede de ciddi bir tadilat ve eşya süreci atlattık. Nikaha 2 hafta kala, evi %90 oranında tamamladık. Bunun verdiği haz oldukça keyiflidir.  Bu not da bu sonucun bir anısı olarak burada kalmalıydı.

İnternette çok uzun senelerdir aktifim. İnternet ile çocukluğumun erken evrelerinde tanışan şanslılardan biriyimdir. O zamandan bu zamana kendi içimde birçok girişim fikrim oldu. Bazısını gerçekleştirdim. 10'dan fazla blog sayfası açmışımdır. Forumlardaki aktifliğim fazlaydı. Fakat hiçbiri sürekli hale gelmediği için bugün dönüp baktığımda o yıllar hep kayıp olarak kalıyor gözümde. Yine, yeni bir şey yapayım diyorum. Yeni derken kendim için, yoksa internet için pekala eski bir fikir bu. Kimsenin okumasını planlamadığım bir bülten hazırlamak istiyorum. Ancak bu bültenin içeriği oldukça kısıtlı, tekil veya iki-üç konudan oluşacak bir haftalık gündem. Politika, sağlık gibi pek de ilgimi çekmeyen konuların aksine ağırlıklı olarak teknolojiyi hedef aldığım bu bültende kendime göre haftanın gündemini yorumlamak istiyorum. Şimdiden yarım bırakacağım bir iş gibi geliyor ama bakalım neler olacak?

@thomasble - Unsplash Geçtiğimiz sene Mayıs sonu, hayatımın en ciddi kararlarından birini alarak 2.5 sene çalıştığım ilk iş yerimden ayrılmıştım. Bu cesaretli kararı da buraya tam geçen sene bugün kuş sesleri arasında not etmiştim. Bugün bir sene sonra yine aynı huzurlu ortamdan bir durum güncellemesi yapmak istiyorum. Gün olarak tam aynı güne denk gelmesi çok ciddi bir tesadüf, bu aralar bunu yazmak istiyordum, Haziran ayı şu anki iş yerimde sene dönümüme denk geliyor ve neler değişti burada not etmek istedim. 2.5 sene boyunca yüksek lisansımı tamamladığım, askerliğimi bitirdiğim ve birçok tecrübe edindiğim aslında benim için iş bazında tam bir konfor alanı sayılabilecek iş yerimden; maaş düşürerek, yeni bir semte taşınarak, daha komplike bir görev için gidiyor olmak elbette ciddi bir karar olacaktı. Fakat az önce bahsettiğim konfor alanı tanım olarak yanıltmasın. Ciddi bir bunalım içerisine sürükleniyordum ayrıldığım günlerde. Yeni bir mühendis olan benim için işlerin daha öğretici o

Sars-Cov2 tatlı bir görünüme sahip 2020’den beklentim ve 2020’nin getirdiklerini karşılaştırmaya kalksam herhalde baya boynu bükük bir şekilde çıkarım. Senenin başında şirkette öğle yemeği yendiği sırada televizyon haberlerinde gördüğümüz virüs gelişmeleri ile alay ediyorduk. Şubat ayı da benzer şekilde geçti açıkçası, Avrupa’ya sıçrayan virüs bizi çok da etkilememişti. Nitekim sayı da azdı. Mart başında işler ciddileşse de kimse anlam veremiyordu olanlara. Görüşüyorduk, iletişimdeydik. Fakat 5 Mart ile 15 Mart arasında çok şey değişti. Virüs ülkemizde etki göstermeye başladı ve sonrası, karantina şartları. Karantina sürecinin iş ile alakalı belki söyleyebileceğim tek yanı sosyal eksikliklerden kaynaklanan verim düşüklüğü. Sorulduğu zaman belki kimse inkar edemez fakat herkes iş yerindeki sosyal yaşamı özlüyordur. Elbette mobbing gören bir azınlığı bu bahsettiğim topluluğun dışında bırakmak lazım. Bunun yanında çoğu kişi evde olmayı ve evden çalışmayı seviyor. Nedeni aslında oldukça ba

Henüz yazdığım bir önceki yazımda da belirttiğim sıkıntım büyük aslında. Yaşamanın güzel niceliklerini unuttum kendimce. Teknolojiye ilgi olarak inanılmaz bağımlı bir insanım. Bilgisiz yaşayamıyorum, bilhassa teknoloji konusunda. Sosyal medya, internet kapsamında bağımlı olduğum bir portal var mı dersek; herhalde biraz samimi ve dürüst olup Twitter yanıtını vermeliyim. Hiç bu kadar rahatsız olduğum bir sene olmamıştı, bu dönem çok farklı hissediyorum Twitter için. 9 sene oldu üye olduğum tarihten itibaren fakat ilk defa bu kadar soğuk hissediyorum Twitter'a karşı. Artık bilgi elde edemiyorum. Soğuğum, hatta kullanımıma kısıt da getirmek istiyorum fakat arada bilgi edinmek maksatlı bu platformu kullanmak hiç fena olmazdı diye düşünmüyor da değilim. Facebook'un hiçbir zaman bağımlısı olmadım, telefonda durduğu için girer bakardım. Facebook'un inanılmaz pil tükettiğinin kanıtlanması ile beraber telefonumdan kaldırdım. 2-3 hafta açmadığım oluyordur. Şöyle söyleyeyim tablet

Merhabalar, 2020 için ilk yazı girişimi üçüncü ayın tam ortasında yapıyor olmam kendi seyir defterimi arada unuttuğumu, arada ise ihmal ettiğimi hatırlattı bana. Arada geçen sürede elbette hayatımda bir sürü küçüklü büyüklü değişiklik oldu. Evlilik hazırlığındayım, oldukça yoğun geçen bir süreç. Söyleyenlere inanmak lazım gerçekten. Neyse ki önemli aşamaları bir bir atlatıyoruz ve sürecin gerektirdiği hızda ilerliyoruz. Elbette maddi sıkıntılarla beraber.. Bu yoğunluk iş yerimde artan sorumlulukla birleştiği zaman işte bu ihmalkarlığın doğduğu nokta aslında çok açık bir şekilde kendini belli ediyor. İş yerinde geçen ilk 3-4 ayım bana ne kadar mutluluk getirdiyse, kış aylarının getirdiği mutsuzluk bu yoğunluk ile birleştiği için pek de memnun olmadığım birkaç aydan geçtim. Hayata dair eskilerden beri süregelen ciddi bir idealist bakışım vardır; kaliteli yaşamak. Bununla alakalı belki olağan akışta bu hedefimi tutturabildiğimi biliyorum ama hobi ve zevklerde gün be gün geriye gidiy